اثر مواد ضدیخ گلیسرول، اتیلن‌گلیکول و استامید بر میزان تفریخ جنین ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

انجماد جنین ماهیان با جایگزین کردن مواد مقاوم در برابر یخ زدگی با آب درون جنین امکان پذیر است. آگاهی از سمیت و آثار منفی مواد  ضد انجماد یکی از ضروری­ترین پیش­نیازها در طراحی دستورالعمل انجماد جنین است. در این پژوهش جنین ماهی کپور معمولی در دو مرحله تکوین جنینی شامل روخزیدگی ناقص (8 ساعت پس از لقاح) و ضربان قلب (32 ساعت پس از لقاح) طی مدت 5 دقیقه در معرض آنزیم پروناز نوع XIV از Streptomycesgriseus قرار گرفتند. سپس جنین­های نفوذپذیر شده در مواد ضد انجماد شامل گلیسرول، اتیلن­گلیکول و استامید در غلظت­های 1، 2، 3 و 4 مولار به مدت 5 و 15 دقیقه غوطه­ور شدند. پس از آن، جنین­ها آبکشی شده و تا زمان تفریخ انکوباسیون شدند. بررسی سمیت مواد ضد انجماد از طریق محاسبه درصد تفریخ صورت گرفت. نتایج نشان داد گلیسرول نسبت به اتیلن‌گلیکول و استامید، سمیت کمتری برای جنین کپور معمولی داشت و جنین‌ها توانستند غلظت­های مختلف این ماده را به خوبی تحمل کنند. استامید بیشترین اثرات سمی را روی جنین ماهی گذاشت. با افزایش غلظت مواد ضد انجماد، درصد تفریخ کاهش یافت که علت آن می‌تواند اثر شوک اسمزی، عدم تعادل یونی و یا اثر سمی مواد ضد انجماد باشد. همچنین، افزایش زمان غوطه‌وری (از 5 به 15 دقیقه) موجب کاهش درصد تفریخ شد. با پیشرفت روند تکوینی، حساسیت جنین‌ها نسبت به مواد ضد انجماد کاهش یافت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد گلیسرول و اتیلن­گلیکول می‌توانند مواد ضد انجماد مناسبی برای آزمایش انجماد جنین ماهی کپور معمولی در مرحله ضربان قلب باشند.